Thursday, April 30, 2009

Walang gamot sa taong INGGIT sabi ni jhenpot

Jealousy typically refers to the thoughts,feeling and behaviors that occur when a person believes and valued relationship is being threatened by a rival.This rival may or may not know that he or she is percieved as a threat.

Jelous- envious (colloq.) bitterly or enviously competitive;
suspecting rivalry;Fearful of being replaced,in position or in
affection;protective,guarding


INGGIT?selos o jelousness?alam ko iisa lang yun walang pagkakaiba.mapa english o tagalog,iisa ang ibig sabihin at kahulugan.


alam moba na nakakamatay o nakakabaliw ang salitang yan?Madaming buhay ang nasisira mas masahol pa sa pagpatay dahil kung may isang taong naiingit,ginagawa niya lahat ang paraan makamtan lang o mahigitan ang kanyang kinaiingitan.

ABA maghunos dili ka baka kakaabang mo ng latest eh,mabaliw ka o mawalan ng saysay ang buhay mo dahil baka mamatay o mawalan ka ng mahal sa buhay dahil sa dami ng humihiling na

karma ka dahil sa gawi mong pagbantay at pagtawa sa kapwa mo ng walang dahilan may mapagusapan lang.
katangian ng isang taong ingitera:mapag puna,mapagmasid sa kilos ng iba,mapanghusga,palatawa sa bagay na hindi nakakatawa mapagpanggap sa lahat ng bagay,huli na deny to death pa.laging feeling bibo kahit hindi,lahat alam kahit kunwari lang pero sa totoo kahit katiting na laman wala naman,basta may mapagusapan lang,panay gawa ng istorya sa buhay ng iba,kung di man nya makayang gawin ang nagagawa ng iba o ng taong kina iingitan nya gagawa at gagawa sya ng bagay na makakapag pahamak sa taong kinaiingitan nya....ooooppps ako ba ito????

Ewan bakit ba may taong ginagawang libangan ang pagiging inggitera pwede namang magsumikap at magbantay ng sariling kilos nya,o gumawa ng bagay na makakapagpasaya sa buhay nya bilang tao at di bilang taong inggitera,walang originality,gaya gaya,bantay ng bantay hindi naman tanod ng barangay.mahirap sa mga kababaihan eh,puro ka plastikan,inggitan,bantayan,tsismisan,sulsulan,gamitan,parinigan,kampihan,mano bang isang satsat banat nalang kaya no?para tapos na at walang kibuan no heart feeling kasi later on mare realized mo rin na may mali maliban nalang kung OA ka manhid,makapal ang muka dahil nakalakihan mona para maka survive.

Kya walang asenso mga pilipino eh,CRAB MENTALITY ka,paulit ulit ang buhay na sumasadlak sayo,kaya dika maka ahon kahit gawin mong araw ang gabi,eh imbes na bantayan mo ang buhay mo at ng pamilya mo,pinagtatawanan mo ang buhay ng iba.SUMPAIN KA! Waaaaaaaaaaa.peace men ang buhay weather weather lang,enjoy mo yung life wag ka mag mukmok sa sulok,lumabas at maggala,makipag sosyalan ka,lumanghap ng sariwang hangin,ng hindi inggit ang nalalanghap natin,at panahon na para buksan ang mga bulsa sa balat wala ng libre ngayon...kung kaya ko kaya morin!

WAlang gamot sa inngit sabi ng bestfriend ko na si JHENA.kaya Jen keep it up and thank you for all the advices.

Saturday, April 11, 2009

lenten season in niagara canada

Every year we celebrate how jesus died and sucrifice his life for our sins,pero minsan naiisip ba manlang nating magpasalamat sa lahat ng mga ginawa nya sa atin?o minsan nalulunod lang tayo sa kasiyahan at di na natin naiisip ang lahat ng mga paghihirap na yun?kelan ba natin sya huling tinawag para pasalamatan?at mag alay ng oras para manlang maramdaman ang lahat ng paghihirap na yun para sa atin.Wala na nga tuluyan na ngang nakalimutan ang lahat ng pasakit na yun.Drama noh?pero nasasaktan nalang ako sa mga nangyayari.Dahil masakit mang tangapin ang katotohanan na karamihan sa atin ay nakalimutan na ang lahat ng yun at naaalala nalang sya pag kailangan.

But im happy coz nagawa kona rin yung matagal ko ng pangarap na makapag kumpisal at mailabas ang lahat ng mga kasalanan ko sa buhay feeling ko ngayon ang sarap ng pakiramdam.Its also my first time to attend a virgil mass d2 pa sa canada o diba siguro kaya ako dinala ni jesus dito para mas lalo ko pa syang makilala.We had a picture with the parish priest and the archibishop of the cathedral of alexandria here in st.catharines niagara o diba sikat at feeling ko i was so blessed by the holy spirit.Nakakatuwang pagmasdan na ang sasaya ng mga ngiti namin dahil sa panginoon.This is my first time to spend holy week in canada.I would say this is the most memorable day in my life not just because i had a best picture with the bishop and the parish priest but simply because jesus accept me again and forgiven me for all my sins.